مناظره خسرو با فرهاد(درباره عشق فرهاد به شیرین)

                 

نخستین بار گفتش کز کجایی؟ * بگفت از دار ملک آشنایی

بگفت آن جابه صنعت در چه کوشند؟ * بگفت اندوه خرندو جان فروشند

بگفت جان فروشی در ادب نیست * بگفت از عشق بازان این عجب نیست

بگفت ازدل شدی عاشق بدین سان؟ * بگفت ازدل تو میگویی،من از جان

بگفتا عشق شیرین بر تو چون است؟ * بگفت از جان شیرینم فزون است

بگفتا هر شبش بینی چو مهتاب؟ * بگفت آری،چو خواب آید،کجا خواب؟

بگفتا دل ز مهرش کی کنی پاک؟ * بگفت آن گه که باشم خفته در خاک

بگفتا گر خرامی در سرایش؟ * بگفت اندازم این سر زیر پایش

بگفتا گر کند چشم تو را ریش؟ * بگفت این چشم دیگر دارمش پیش

بگفتا گر کسیش آرد فرا چنگ ؟ * بگفت آهن خورد ور خود بود جنگ

بگفتا گر نیابی سوی او راه؟ * بگفت از دور شاید دید در ماه

بگفتا دوری از مه نیست در خور  * بگفت آشفته از مه دور بهتر

بگغتا گر بخواهد هر چه داری ؟ * بگفت این از خدا خواهم به زاری

بگفتا گر به سریا بیش خشنود ؟ * بگفت از گردن این وام افکنم زود

بگفتا دوستیش از طبع بگذار * بگفت از دوستان ناید چنین کار

بگفت آسوده شو،کاین کار خام است * بگفت اسودگی بر من حرام است

بگفتا رو صبوری کن در این درد * بگفت از جان صبوری چون توان کرد

بگفت از صبر کردن کس خجل نیست * بگفت این،دل تواند کرد،دل نیست

بگفت از عشق کارت سخت زار است * بگفت ازعاشقی خوش تر،چه کار است؟

بگفتا جان مده بس دل که با اوست * بگفتا دشمن انداین هر دوبی دوست

بگفت از دل جدا کن عشق شیرین * بگفتا چون زیم بی جان شیرین

بگفت او آن من شد زو مکن یاد * بگفت این،کی کند بیچاره فرهاد

بگفت ار من کنم در وی نگاهی؟ * بگفت آفاق را سوزم به آهی

چو عاجز گشت خسرو در جوابش * نیامد بیش پرسیدنش صوابش

به یا ران گفت کز خاکی و آبی * ندیدم کس بدین حاضر جوابی